بامیه
بامیه با طبع سرد و تر و ماده ای لزج، یک چاشنی خوب است که برای تهیه خورشت یا هر غذای دیگری مورد استفاده قرار می گیرد. بامیه با داشتن مواد مغذی با ارزشی مانند ویتامین های A و C و گروه B از جمله اسیدفولیک B6 و B2 و B5 و عناصری از قبیل: منگنز، کبالت، کلسیم، فسفر و پتاسیم، فیبر اثرات مثبت فراوانی بر سلامت انسان دارد. ماده لزج موجود در بامیه در دفع مواد زائد و سموم در سیستم گوارشی کمک بسیاری میکند. فیبر بسیار بالای این گیاه، عوامل بیماری قلبی عروقی و احتمال ابتلا به سرطان روده را کاهش می دهد.
جوشانده ی میوه ی نارس باميه مقوی و نرم كننده است. افزایش مصرف سالم آن تاثیرات ضد ضعف بر روی انسان ها دارد. مدر است برای كسانی كه سوزاک هستند یا هنگام ادرار احساس درد می كنند بامیه را آب پز نموده همراه با آب قبل از غذا میل كنند . برای درمان سفلیس از جوشانده ریشه بامیه استفاده شود (30 گرم در یک لیتر آب هر شش ساعت یک لیوان میل شود.) لعاب باميه برای كسانی كه زخم اثنی عشر یا ورم روده دارند بسیار مفید است. مصرف باميه براي بيماران ديابتی مفيد است. فیبر موجود در بامیه، نمایه گلایسمی پایینی به آن می دهد، یعنی به سرعت قند خون را بالا نمی برد. بدین ترتیب که سرعت جذب قند را کاهش داده و به حفظ قند خون کمک می کند، بنابراین برای افراد مبتلا به دیابت مفید است.
توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد بامیه ممكن است سوءهاضمه ایجاد كند یا تهوع آورد (اگر چنین علایمی داشتید بدون دستور پزشک استفاده نکنید). استفاده از بامیه به علت داشتن پتاسیم بالا به افراد مبتلا به بیماری های کلیه توصیه نمی شود. یكی از مضرات آن زیاد كننده عرق است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.